Oława
miasto i gmina | |||||
Zamek Piastowski w Oławie | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Aglomeracja | |||||
Data założenia |
XII wiek | ||||
Prawa miejskie |
1234 | ||||
Burmistrz |
Tomasz Frischmann | ||||
Powierzchnia |
27,36 km² | ||||
Wysokość |
122–143 m n.p.m. | ||||
Populacja (01.01.2023) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
71 | ||||
Kod pocztowy |
55-200 do 55-203 | ||||
Tablice rejestracyjne |
DOA | ||||
Położenie na mapie powiatu oławskiego | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||||
50°56′38″N 17°17′33″E/50,943889 17,292500 | |||||
TERC (TERYT) |
0215011 | ||||
SIMC |
0987259 | ||||
Urząd miejski pl. Zamkowy 1555-200 Oława | |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Oława (łac. Olavia, niem. Ohlau, cz. Olava) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w aglomeracji wrocławskiej, siedziba powiatu oławskiego oraz gminy wiejskiej Oława. Miasto leży nad rzekami Oławą, potocznie zwaną Oławką i Odrą, 27 km na południowy wschód od Wrocławia. Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. Oława liczyła 33 153 mieszkańców[1] (133. miejsce w kraju). Powierzchnia wynosi 27,36 km² (206. miejsce w kraju), natomiast gęstość zaludnienia wynosi 1211,7 osób/1 km² (15. miejsce w województwie).
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Pod względem geograficznym Oława położona jest w większej części w Pradolinie Wrocławskiej, jedynie pd.-zach. fragment sięga Równiny Wrocławskiej. Pod względem administracyjnym miasto położone jest we wschodniej części województwa dolnośląskiego, w środkowej części powiatu oławskiego. Graniczy z gminą Oława oraz z gminą Jelcz-Laskowice.
Przez miasto przepływają 2 rzeki: Odra i Oława, ponadto Zielona wyznacza pd.-zach. granicę administracyjną miasta.
Od najbliższych ośrodków miejskich Oława oddalona jest (w linii prostej „ratusz-ratusz”) od[2]:
- 26 km od Wrocławia
- 54 km od Opola
- 165 km od Poznania
- 167 km od Zielonej Góry
- 225 km od Pragi
- 295 km od Warszawy
- 321 km od Berlina
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miasta wywodzi się z rdzenia słowotwórczego el-, ol- który na ziemiach polskich przybrał postać oła-, oznaczającego „wodę”. Skojarzenie z wodą nawiązuje do położenia osady pomiędzy dwiema rzekami: Odrą i Oławą, które zbliżają się do siebie, lecz łączą dopiero w odległym o 27 km Wrocławiu. Położenie miasta między rzekami, rozlewiskami i borami, a równocześnie w miejscu przeprawy przez Odrę sprzyjało powstaniu targowej osady ślężańskiej, a później grodu[4].
Miejscowość została wymieniona w staropolskiej, zlatynizowanej formie Oleva w łacińskim dokumencie wydanym 12 sierpnia 1201 roku przez kancelarię papieża Innocentego III w Segni[5]. W spisanym po łacinie dokumencie Henryka I Brodatego z 1214 roku miasto wymienione jest pod nazwą Olaua we fragmencie Olauam et Odriczam[6]. W łacińskim dokumencie wydanym we Wrocławiu w 1269 roku, który sygnował książę śląski Władysław wrocławski, miejscowość wymieniona jest pod dwiema nazwami: Olawa oraz Olauia[7].
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Olavia[8][9]. Miejscowość wymieniona została w łacińskim dokumencie z 1310 roku, gdzie miasto zanotowano jako „civitati Olavia versus Nyzam”[10]
W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel wymienił miejscowość w swoim łacińskim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając dwie nazwy Olavia oraz Olaw[11].
Jeszcze w 1750 roku nazwa „Olawa” wymieniona jest w języku polskim przez Fryderyka II pośród innych miast śląskich w zarządzeniu urzędowym wydanym dla mieszkańców Śląska[12].
Nazwę Oława w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 r. wymienił śląski pisarz Józef Lompa[13].
Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 7 maja 1946[14]
Historia
[edytuj | edytuj kod]W X wieku w okolicy przebywał najprawdopodobniej benedyktyński pustelnik, Andrzej Świerad. Gród i osada targowa powstałe przy zbiegu rzek Odry i Oławy istniały od XII wieku. Po raz pierwszy notowana pod nazwą Olewa w 1149 roku jako darowizna Piotra Włostowica na rzecz opactwa na Ołbinie. W 1206 r. Henryk I Brodaty zamienił swoje ziemie w okolicach Psiego Pola na Oławę. Lokowana na prawie średzkim w 1234 roku[15]. Zasiedlana przez tkaczy walońskich, których dziedzictwem jest herb miasta przedstawiający białego, galijskiego koguta w czerwonym polu.
Zniszczona w czasie najazdu mongolskiego w 1241 roku, zaczęła się mimo to dynamicznie rozwijać. Działała tu mennica wypuszczająca brakteaty z wizerunkiem herbowego koguta. W 1282 roku książę Henryk IV Probus nadał przywilej budowy 12 kramów sukienniczych oraz korzystania z łąk, wód i roli. W 1310 roku miasto otrzymało od Bolesława Rozrzutnego prawo przymusu drożnego, a od 1317 roku burmistrza i radę. W 1329 roku Oława przeszła wraz z księstwem legnicko-brzeskim pod zwierzchnictwo króla Czech.
Zdobyta przy pomocy ludności przez husytów w 1429 roku. Wojska zgromadzone przez biskupa Konrada 17 stycznia dokonały wypadu pod Oławę. Po sforsowaniu murów (z pomocą mieszczan), wymordowano husycką załogę. Trupy husytów wrzucano do studni a zamek spalono[16]. Wyludnione w 1437 roku epidemią dżumy, którą poprzedziła klęska głodu. W 1474 roku pod miastem odbyła się zwycięska dla Polaków bitwa z wojskami Macieja Korwina. Połowa miasta spłonęła w wielkim pożarze 1502 roku. Ponowna epidemia dżumy nawiedziła miasto w 1588 roku.
Kilkakrotnie przechodziła z rąk do rąk w czasie wojny trzydziestoletniej. 19 maja 1634 r. podpalona i doszczętnie zniszczona przez wycofujące się oddziały płk. von Rostock, 17 czerwca 1642 roku przez Szwedów Georga Wrangla.
W połowie XVII wieku polsko-niemiecka granica językowa przebiegała niedaleko Oławy, włączając miasto do terytorium o dominacji języka polskiego[17].
Od roku 1248 do 1675 roku w księstwie legnicko-brzeskim władanym przez linię Piastów śląskich. Ostatnim jej przedstawicielem był urodzony w Oławie Jerzy IV Wilhelm (ostatni panujący z całej dynastii). Po jej wygaśnięciu w latach 1691–1737 własność żonatego ze szwagierką cesarza Leopolda I Jakuba Sobieskiego, syna króla Polski, Jana III[18].
Po trzech wojnach śląskich, które odbyły się w latach 1742–1763, miasto wraz z większością Śląska znalazło się w granicach Królestwa Prus. Pod rządami Prus na terenach tych rozpoczęto germanizację. Zwarte osadnictwo ludności polskojęzycznej utrzymało się jednak w okolicach Oławy bardzo długo. W 1863 roku Juliusz Roger w swojej książce etnograficznej notującej śląskie pieśni ludowe pt. Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku zanotował polską piosenkę ludową pochodzącą z Oławy[19] . W 1896 roku w niemieckiej książce „Schlesien: eine Landeskunde für das deutsche Volk” wybitny niemiecki geograf Joseph Partsch wyraża zdziwienie, że:
...trudno zrozumieć, jak mogło się zdarzyć, że na zachodniej stronie rzeki Odry, w dystrykcie Oława i w sąsiedztwie części dystryktu Wrocław i Strzelin mogło przetrwać całkowicie zwarte terytorium mówiących po polsku mieszkańców, które zawiera w sobie wiele ważnych dróg i które rozciąga się na wszystkie strony od wielkiego centrum transportowego jakim jest Wrocław...
Od XV wieku podobnie jak w wielu innych miastach Dolnego Śląska silny rozwój sukiennictwa, potem w wiekach XVII–XVIII przeróbki bawełny. Od 1842 roku między Wrocławiem a Oławą istnieje najstarsza w dzisiejszych granicach Polski linia kolejowa, zainicjowana 22 maja[21]. Z podoławskiego lotniska wojskowego Oława-Stanowice 1 września 1939 roku wystartowały hitlerowskie samoloty, które jako pierwsze zaatakowały Polskę[22]. 2 września 1939 jeden polski samolot Karaś z 21 eskadry bombowej zbombardował fabrykę w Oławie, dokonując pierwszego ataku bombowego na terytorium Niemiec w II wojnie światowej[23][24][25].
Zbliżanie się Armii Czerwonej w styczniu 1945 roku spowodowało ucieczkę i ewakuację ludności niemieckiej z terenów Pomorza i Śląska[26] zarządzonej przez władze niemieckie bez przygotowania[27]. Z tego powodu wielu ludzi zginęło – bądź to w wyniku działań frontowych, bądź wskutek silnych mrozów[28].
29 stycznia 1945 roku na południe od Oławy utworzony został duży przyczółek armii radzieckiej. Jednocześnie został okrążony garnizon niemiecki w Oławie, którego likwidacja trwała do 6 lutego kiedy to oddziały 73 korpusu 52 armii I Frontu Ukraińskiego uderzające z północy oraz 33 korpusu piechoty atakujące z południa zajęły miasto[29].
W 1946 r. miasto zostało włączone administracyjnie do nowo powstałego województwa wrocławskiego, zaś pozostała na miejscu niemiecka ludność została wysiedlona do Niemiec na mocy porozumienia pomiędzy USA, Wielką Brytanią i ZSRR zawartego w konferencji jałtańskiej. Na ich miejsce zaczęli przybywać Polacy z obszarów, które po konferencji jałtańskiej znalazły się poza nową wschodnią granicą Polski.
W czasach Polski Ludowej rozwinął się przemysł chemiczny, papierniczy i spożywczy, powstały Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego[30].
Do roku 1992 była siedzibą silnego garnizonu Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej obsługujących pobliskie lotnisko wojskowe.
Do 1975 r. Oława była siedzibą powiatu. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wrocławskiego. Status odzyskało dzięki reformie administracyjnej z 1998 r. Kolejnymi starostami byli: Stanisław Kałuża, Maria Bożena Polakowska i Marek Szponar. Po wyborach w 2010 r. funkcję tę objął Zdzisław Brezdeń.
Pierwszym burmistrzem po 1989 r. była Janina Stelmaszek. Następnie Rada Miasta wybrała Waldemara Wiązowskiego, także pierwszego w historii miasta posła na Sejm RP (1997–2001). W 2002 roku, gdy wprowadzono wybory powszechne, wygrał je Franciszek Październik. W 2010 został burmistrzem po raz trzeci. W okresie 2007–2015r. Oława miała swojego reprezentanta w Sejmie- Romana Kaczora.
29 maja 2009 roku Oławę odwiedził prezydent Lech Kaczyński – była to pierwsza w historii powojennej Oławy wizyta głowy państwa.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[31]:
- miasto
- kościół par. pw. Matki Bożej Pocieszenia, pl. Maksymiliana Kolbe, z k. XIII w., XV w., 1587 r., 1881 r.
- kościół ewangelicki, obecnie kościół rzym.-kat. par. pw. św. Piotra i Pawła, pl. Zamkowy, z l. 1833–1835 – XIX w., 1928 r.
- kościół cmentarny, obecnie pomocniczy pw. św. Rocha, ul. św. Rocha, z l. 1602–1604, przebudowany w 1706 r.
- cmentarz żydowski, ul. Cicha, z połowy XIX w.
- Zamek Piastów śląskich – wzniesiony w XIV wieku przez księcia brzeskiego Ludwika I, przebudowany w stylu renesansowym przez Jerzego II.
- mury miejskie, z XIV/XV w.
- zespół koszarowy huzarów, ul. 3 Maja, z końca XIX w.
- zespół koszarowy, ul. Młyńska, z pierwszej ćwierci XIX w., koniec XIX w.: lazaret, maneż, stajnie, koszary, ob. dom mieszkalny
- ratusz, z 1585 r., połowy XVII w., 1823 r. – XIX w.
- budynek dworca kolejowego i wiata peronowa, z 1840 r., 1870 r.
- domy, ul. Brzeska 9, 14 (Rzeźnicza), 29/31, z XVI–XX w.
- zespół poczty, ul. 1 Maja 21, z l. 1885-86: poczta, oficyna, ogrodzenie z bramą i furtą
- zespół folwarczny, z pierwszej ćw. XIX w., ul. Małopolna 4: dwa budynki mieszkalne, budynek gospodarczy
- kamienice w rynku
- domy, Rynek 11 i 12, 24, 25, 29, 36, z XVII w., XVIII w., XIX w.
- dom w zespole młyna, ul. Sienkiewicza 5, z 1839 r.
- dom, ul. Wrocławska 2, z końca XVIII w.
- dom, ul. Wrocławska 8, z około 1600 r., z początku XIX w.
- dom, pl. Zamkowy 24, z końca XVII w., XVIII w., początku XX w.
- zespół rzeźni miejskiej, ul. Rybacka 30, z 1892 r.: osiem budynków produkcyjnych i magazynowych, dom mieszkalny, ogrodzenie z bramami
inne zabytki:
- kościół św. Józefa z 1877 r. (dawniej kościół ewangelicki, garnizonowy, pw. św. Michała; częściowo spłonął 30 maja 2013 r.[32])
- pręgierz przed ratuszem
- miejska wieża ciśnień, wybudowana na początku XX w. Z eksploatacji została wyłączona w 1988 r.
Struktura przestrzenna
[edytuj | edytuj kod]Wyodrębniono 8 jednostek funkcjonalno-przestrzennych w obrębie miasta:
- Oława Centrum – Stare Miasto (jednostka centralna O)
- Oława Śródmieście (jednostka śródmiejska I)
- Oława Zachód (jednostka mieszkaniowa II)
- Oława Zaodrze (jednostka mieszkaniowa III)
- Oława Przemysłowa (jednostka przemysłowa IV)
- Oława Południe (jednostka południowa V)
- Oława Nowy Otok (jednostka peryferyjna VI)
- Oława Północ (jednostka przyrodnicza VII)
Struktura powierzchni
[edytuj | edytuj kod]Według danych z 2011 roku[33] Oława ma obszar 27,36 km², w tym:
- użytki rolne: 57,0%
- teren zabudowany: 27,9%
- wody: 6,1%
- grunty leśne: 5,2%
- nieużytki: 1,9%
- tereny różne: 1,9%
Miasto stanowi 5,2% powierzchni powiatu i 0,1% powierzchni województwa.
Klimat
[edytuj | edytuj kod]Średnie miesięczne ciśnienie atmosferyczne waha się od 1014,5 hPa (IV) do 1019,0 hPa (I), największy zanotowany wzrost ciśnienia 24 hPa, największy spadek 28 hPa[34].
Średnia roczna prędkość wiatru wynosi 3,9 m/s. Najmniejsze średnie zachmurzenie osiąga 47% (sierpień), największe 74% (grudzień), średnie roczne 60%[35].
Średnia roczna temperatura powietrza osiąga +9,0 °C. W przebiegu rocznym najchłodniejszy jest styczeń (–0,7 °C), najcieplejszy lipiec (+18,8 °C). Najwyższą maksymalną temperaturę zanotowano 10 sierpnia 1992 (+37,3 °C), najniższą temperaturę minimalną 14 stycznia 1987 (–28,4 °C)[34].
Absolutna amplituda temperatury powietrza osiągnęła 65,7 °C. W ciągu roku występuje 47 dni gorących, czyli takich, w których maksymalna temperatura przekracza 25 °C, z czego 8 to dni upalne z temperaturą powyżej 30 °C; czasami zdarzają się w Oławie dni bardzo upalne, podczas których maksymalna temperatura przekracza 35 °C. Najdłuższe fale upałów nad miastem wystąpiły:
- 30 VII – 3 VIII 1992 r. (5 dni)
- 6–11 VIII 1992 r. (6 dni)
- 22 VII – 2 VIII 1994 r. (12 dni)
- 18–30 VII 2006 r. (13 dni)
- 27 VII – 1 VIII 2008 r. (6 dni)
- 10–17 VII 2010 r. (8 dni)[34]
Najwięcej dni upalnych (z temperaturą maksymalną powyżej 30 °C) zanotowano w 1994 r. – aż 23 dni, z czego 14 w lipcu 1994. Latem występują bardzo rzadko tzw. tropikalne noce, kiedy temperatura minimalna nie spada poniżej 20 °C. Zdarzają się one na przełomie lipca i sierpnia. Najwyższą minimalną temperaturę w Oławie zanotowano 30 VII 2005 r. i było to 21,1 °C[34].
Dni mroźnych, z ujemną temperaturą maksymalną (poniżej 0 °C) jest w Oławie tylko 25 rocznie. Średnia roczna suma opadu wynosi 511 mm[34].
Największe średnie miesięczne sumy opadu 81 mm (VII), najmniejsze 22 mm (II). Notowanych jest średnio 107 dni z opadem w roku (z maksimum w lecie)[34].
Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Roczna |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rekordy maksymalnej temperatury [°C] | 14.9 | 18.9 | 22.0 | 30.1 | 31.9 | 34.8 | 36.6 | 37.3 | 30.7 | 26.5 | 19.2 | 15.1 | 37,3 |
Średnie temperatury w dzień [°C] | 2,2 | 3,5 | 8,3 | 14,3 | 19,8 | 22,5 | 24,6 | 24,5 | 19,5 | 14,2 | 7,5 | 3,5 | 13,7 |
Średnie dobowe temperatury [°C] | -0,7 | 0,0 | 3,9 | 8,8 | 14,0 | 16,9 | 18,8 | 18,5 | 14,1 | 9,4 | 4,2 | 0,7 | 9,0 |
Średnie temperatury w nocy [°C] | -3,9 | -3,3 | 0,0 | 3,6 | 8,2 | 11,6 | 13,3 | 12,9 | 9,3 | 5,1 | 1,0 | -2,2 | 4,6 |
Rekordy minimalnej temperatury [°C] | -28.4 | -25.6 | -17.4 | -5.4 | -1.8 | 2.4 | 5.5 | 4.6 | 0.8 | -6.2 | -14.9 | -23.0 | −28,4 |
Opady [mm] | 24 | 22 | 30 | 33 | 56 | 69 | 82 | 59 | 48 | 29 | 30 | 28 | 511 |
Średnia liczba dni z opadami | 7 | 7 | 9 | 8 | 11 | 11 | 12 | 10 | 9 | 7 | 8 | 8 | 107 |
Źródło: Na podstawie 35-lecia 1979-2013[36] |
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Źródło: GUS
Dane z 31 grudnia 2013[37]
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 32 240 | 100 | 16 673 | 51,7 | 15 567 | 48,3 |
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] |
1178 | 609 | 569 |
Piramida wieku mieszkańców Oławy w 2014 roku[38].
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Po załamaniu gospodarczym na początku lat 1990., gdy upadło wiele miejscowych zakładów, od ich końca sytuacja zaczęła się poprawiać. Powstały nowe przedsiębiorstwa – największym pracodawcą w powiecie jest istniejący od 1998 r. Autoliv Poland, producent systemów bezpieczeństwa do samochodów.
Największe zakłady przemysłowe:
- Zm Silesia SA (dawniej Huta Oława S.A.) – produkcja bieli cynkowej, minii ołowianej i tlenku kadmu
- Essity (dawniej SCA Hygiene Products) – produkcja pieluch dla dzieci i dorosłych
- DS Smith – produkcja opakowań
- Autoliv Poland – produkcja pasów i poduszek bezpieczeństwa do aut
- Centrozłom Wrocław PPZM – oddział przerobu złomu, metali
- The Lorenz Bahlsen Snack-World Sp. z o.o. – produkcja artykułów spożywczych
- Ergis S.A. – produkcja tworzyw sztucznych
- MetalErg – obróbka metali i przetwórstwo tworzyw sztucznych
- Tabex – produkcja części samochodowych
- ZNTK Oława Sp. z o.o. – naprawa taboru kolejowego
- Zakpol – produkcja ościeżnic
- Marco – produkcja wyrobów z plastiku
- Formtech – produkcja wyrobów z plastiku
- Rotex – produkcja wyrobów z plastiku
- Electrolux Poland – produkcja AGD
- Nardi Appliances Poland – produkcja AGD
- Standis Polska Sp. z o.o. – produkcja mebli sklepowych
- Bama Europa Sp. z o.o. – produkcja wyrobów cukierniczych
Transport
[edytuj | edytuj kod]Infrastruktura drogowa
[edytuj | edytuj kod]Przez miasto przebiegają następujące drogi:
- droga krajowa nr 94 (ul. ks. Kutrowskiego, gen. Andersa, 11 Listopada, 1 Maja, Opolska)
- drogi wojewódzkie:
- drogi powiatowe:
- nr 1567D (ul. Broniewskiego, Zaciszna)
- nr 1570D (ul. Lipowa, Siedlecka)
- nr 1571D (ul. Portowa, Zwierzyniecka, Janowskiego)
- nr 1572D (ul. Ofiar Katynia, 3 Maja)
- nr 1574D (ul. Kilińskiego)
- nr 1575D (ul. Nowy Górnik, Baczyńskiego)
- nr 1576D (pl. Zamkowy)
- nr 1577D (ul. 1 Maja (część))
- nr 1578D (ul. Żołnierza Polskiego)
- nr 1580D (ul. Rybacka)
- nr 1581D (ul. Zwierzyniec Duży)
- nr 1582D (ul. Zielna)
- nr 1584D (ul. W. Sikorskiego, Różana (część), Spacerowa)
Od 1 stycznia 1974 roku transport publiczny obługiwany jest przez autobusy PKS w Oławie S.A.
Infrastruktura kolejowa
[edytuj | edytuj kod]Z zachodu na wschód przechodzi dwutorowa, zelektryfikowana linia kolejowa nr 132. Na terenie miasta znajduje się 1 stacja kolejowa Oława. Na trasie Wrocław – Oława pociągi zaczęły kursować w 1842 roku i jest to najstarsze połączenie kolejowe w obecnych granicach Polski.
Infrastruktura wodna
[edytuj | edytuj kod]Położenie nad Odrą sprzyja rozwojowi żeglugi śródlądowej. Powstał Oławski Węzeł Wodny na szlaku żeglownym Odrzańskiej Drogi Wodnej
Infrastruktura lotnicza
[edytuj | edytuj kod]W 2012 otwarto oficjalnie sanitarne lądowisko przy ul. K. Baczyńskiego.
Komunikacja miejska
[edytuj | edytuj kod]Miasto posiada bezpośrednie połączenia autobusowe m.in. z Opolem, Wrocławiem, Jelenią Górą, Cieszynem, Prudnikiem, Nysą i Raciborzem[39].
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]Szkoły oraz instytucje oświatowe w Oławie.
Szkoły średnie
[edytuj | edytuj kod]- Liceum Ogólnokształcące im. Jana III Sobieskiego,
- Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Oławie,
- Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Zjednoczonej Europy,
- Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. J. Szajny-Lewandowskiej.
Szkoły podstawowe
[edytuj | edytuj kod]- Szkoła Podstawowa nr 1 im. B. Chrobrego,
- Szkoła Podstawowa nr 2 im. Jakuba Sobieskiego,
- Szkoła Podstawowa nr 3 im. Orląt Lwowskich,
- Szkoła Podstawowa nr 4 im. Jana Pawła II,
- Szkoła Podstawowa nr 5 im. Kawalerów Orderu Uśmiechu,
- Szkoła Podstawowa nr 8 im. gen. K. Rolow-Miałowskiego,
- Szkoła Podstawowa nr 6 im. Polskich Olimpijczyków
- Zespół Szkół Specjalnych w Oławie
Przedszkola, żłobki
[edytuj | edytuj kod]- Żłobek Miejski
- Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1 im. gen. K. Rolow-Miałowskiego,
- Przedszkole Miejskie nr 2,
- Przedszkole Miejskie nr 3,
- Przedszkole Miejskie nr 4,
- Przedszkole Niepubliczne Żak,
- Niepubliczny Żłobek Bąbelki,
- Przedszkole i Żłobek Kolorowych Skrzatów,
- Żłobko-Przedszkole Niepubliczne Magdalenka,
- Żłobek Baśniowa Kraina.
Pozostałe
[edytuj | edytuj kod]- Zespół Obsługi Szkół i Placówek Oświatowo-Wychowawczych,
- Dolnośląski Zakład Doskonalenia Zawodowego
- Oławskie Centrum Kultury Fizycznej,
- Ośrodek Kultury
- Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna
Sport
[edytuj | edytuj kod]- Moto Jelcz Oława – wielosekcyjny klub sportowy
- MKS Oława – klub piłkarski
Media lokalne
[edytuj | edytuj kod]- Gazeta Powiatowa – Wiadomości Oławskie – tygodnik istniejący do 1990 roku[40].
- Oława998 – Powiatowy Portal ratowniczy[41]
- Oławski Serwis Informacyjny OSI – OLAWA.INFO – internetowy serwis informacyjny istniejący od 2004 r.[42]
- TuOława.pl – lokalny portal informacyjny[43]
- Portal Informacyjny OLAWA24.PL – nowy wymiar informacji z regionu[44]
- Oławska Telewizja Kablowa – lokalna telewizja[45]
- Regionalny Serwis Ogłoszeniowy OLAWA.COM – darmowe ogłoszenia z różnych branż[46]
- Radio Hit – Oława[47]
- Oławska Telewizja Internetowa OLAWA.TV – relacje video i reportaże z wydarzeń powiatu oławskiego, transmisje na żywo[48]
Wspólnoty wyznaniowe
[edytuj | edytuj kod]Większość mieszkańców Oławy stanowią wyznawcy Kościoła rzymskokatolickiego. Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:
- Chrześcijańska Wspólnota Ewangeliczna:
- placówka misyjna w Oławie[49]
- Kościół rzymskokatolicki[50]:
- Kościół greckokatolicki:
- parafia Narodzenia Najświętszej Bogurodzicy (liturgia odprawiana jest w kościele św. Rocha)[51].
- Kościół Zielonoświątkowy:
- zbór w Oławie, ul. Kamienna 25[52]
- Świadkowie Jehowy:
- zbór Oława (Sala Królestwa ul. Żeromskiego 15)[53][54]
Miasto znane w latach 80. XX wieku z nieuznanych przez Kościół katolicki objawień maryjnych Kazimierza Domańskiego.
Pomniki przyrody
[edytuj | edytuj kod]- topola kanadyjska (nr 065) w parku miejskim (obwód 400 cm, wysokość 31 m)
- klon srebrzysty (nr 066) w parku miejskim (obwód 378 cm, wysokość 20 m)
- dąb szypułkowy (nr 067) w parku miejskim (obwód 533 cm, wysokość 26 m)
- olsza czarna (nr 068) w parku miejskim (obwód 294 cm, wysokość 27 m)
- dąb szypułkowy (nr 069) w parku miejskim (obwód 479 cm, wysokość 24 m)
- klon srebrzysty (nr 070) w parku miejskim (obwód 306 cm, wysokość 25 m)
- olsza czarna (nr 071) w parku miejskim (obwód 310 cm, wysokość 29 m)
- klon srebrzysty (nr 072) w parku miejskim (obwód 303 cm, wysokość 19 m)
- wierzba krucha (nr 073) w parku miejskim (obwód 490 cm, wysokość 18 m)
- dąb szypułkowy (nr -) w Zwierzyńcu Dużym (obwód 440 cm, wysokość 19 m)
Ludzie związani z Oławą
[edytuj | edytuj kod]Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Oława prowadzi współpracę międzynarodową z[55]:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b GUS, Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2023 roku [online], stat.gov.pl [dostęp 2023-07-23] (pol.).
- ↑ Mapy Google.
- ↑ Pruski dokument z roku 1750 ustalający urzędowe opłaty na Śląsku – „Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750”.
- ↑ Historia Oławy. um.olawa.pl. [dostęp 2018-10-23].
- ↑ Grünhagen 1866 ↓, s. 58.
- ↑ Georg Korn, „Breslauer Urkundenbuch”, Erster Theil, Breslau, Verlag von Wilhelm Gottlieb Korn 1870, s. 3.
- ↑ Georg Korn, „Breslauer Urkundenbuch”, Erster Theil, Breslau, Verlag von Wilhelm Gottlieb Korn 1870, s. 38.
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online.
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, „Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis”, Breslau 1889.
- ↑ Grünhagen 1870 ↓, s. 227.
- ↑ [Nicolaus Henel von Hennenfeld, „Silesiographia Breslo-Graphia”, Frankfurt am Main 1613, 43.]
- ↑ „Wznowione powszechne taxae-stolae sporządzenie, Dla samowładnego Xięstwa Sląska, Podług ktorego tak Auszpurskiey Konfessyi iak Katoliccy Fararze, Kaznodzieie i Kuratusowie Zachowywać się powinni. Sub Dato z Berlina, d. 8. Augusti 1750”.
- ↑ Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847.
- ↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
- ↑ Agnieszka Lenczewska, Johann Gunn – Szkot w służbie Szwecji, w: Po obu stronach Bałtyku. Wzajemne relacje między Skandynawią a Europą Środkową. On the Opposite Sides od the Baltic Sea. T. 1. Red. Jan Harasimowicz, Piotr Oszczanowski, Marcin Wisłocki. Wrocław 2006, s. 109.
- ↑ Plewczyński 2014 ↓, s. 30.
- ↑ Dorota Borowicz , Mapy narodowościowe Górnego Śląska od połowy XIX wieku do II Wojny Światowej, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2004, s. 33, ISBN 83-229-2569-7, OCLC 69318732 .
- ↑ Madonna i książę – Sobiescy na Śląsku.
- ↑ Roger 1863 ↓.
- ↑ Joseph Partsch: Schlesien: eine Landeskunde für das deutsche Volk, t.1: Das ganze Land, Breslau 1896.
- ↑ 150 lat kolei na śląsku. M. Jerczyński S. Koziarski, Opole 1992. alpha.bn.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-10)].
- ↑ pieczecie [online], www.dokumentyslaska.pl [dostęp 2024-02-01] .
- ↑ Przemysław Pawłowicz , Lew nad Oławą – 2 września 1939 [online], Wiadomości Oławskie, 6 września 2010 [dostęp 2012-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-09] .
- ↑ PZL 23 Karaś.
- ↑ Typy Broni i Uzbrojenia nr 19.
- ↑ Jürgen Thorwald – Wielka ucieczka. [dostęp 2010-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-12)].
- ↑ Niemiecka Ucieczka przyciąga widzów – WYDARZENIA w Stopklatka.pl. stopklatka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-15)].
- ↑ Pochodzenie terytorialne dzisiejszych mieszkańców Śląska. expolis.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-15)].
- ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 800.
- ↑ Wojciech Jankowski, Mały przewodnik po Polsce, Wydawnictwo Sport i Turystyk Warszawa 1983 ISBN 83-217-2329-2, s. 208.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 135,136. [dostęp 2012-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ „Wieża kościoła runęła w Boże Ciało”, tvn24.pl.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.
- ↑ a b c d e f E-OBS. European Climate Assessment & Dataset. (ang.).
- ↑ Climate Reanalyzer. Climate Change Institute & University of Main. (ang.).
- ↑ European Climate Assessment & Dataset. [dostęp 2014-08-27].
- ↑ Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2013 r. Stan w dniu 31 XII. 2014-06-05. [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Oława w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-06] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Autobusy Oława (Województwo dolnośląskie) » Polska. Rozkłady jazdy. Bilety online [online], busy.info.pl [dostęp 2020-05-18] (pol.).
- ↑ Gazeta Powiatowa – Wiadomości Oławskie | [online] [dostęp 2021-09-08] (pol.).
- ↑ www.olawa998.wordpress.com.
- ↑ www.olawa.info.
- ↑ Oława, powiat oławski – Gazeta Oława – Wiadomości oławskie [online], www.tuolawa.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ www.olawa24.pl.
- ↑ www.otvk.pl.
- ↑ www.olawa.com.
- ↑ www.radiohitolawa.pl.
- ↑ www.olawa.tv.
- ↑ Zbory i placówki [online], chwe.pl [dostęp 2023-08-15] .
- ↑ Dekanat Oława [online], archidiecezja.wroc.pl [dostęp 2023-08-15] .
- ↑ Dekanat wrocławski [online], cerkiew.net.pl [dostęp 2023-08-15] .
- ↑ Znajdź Kościół [online], kz.pl [dostęp 2023-08-15] .
- ↑ Sala Królestwa Świadków Jehowy przy ul. Żeromskiego 15.
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-08] .
- ↑ Urząd Miejski w Oławie – Miasta partnerskie [online], www.um.olawa.pl [dostęp 2021-05-27] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.9 Urkunden der Stadt Brieg. Breslau: Josef Max & COMP., 1870.
- Matwijowski K. (red.). 2004. Oława. Zarys monografii miasta. Wyd. DTSK Silesia. ISBN 83-88976-14-1.
- Stanisławska M. i in. 2009. Program Ochrony Środowiska dla Miasta Oława na lata 2010–2013. IME Consulting, Oława.
- Colmar Grünhagen, Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866 (niem.).
- Juliusz Roger, Pieśni Ludu Polskiego na Górnym Śląsku, Wrocław: Juliusz Roger, 1863 .
- Marek Plewczyński: Wojny Jagiellonów ze wschodnimi i południowymi sąsiadami Królestwa Polskiego w XV wieku. Wyd. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2014. ISBN 978-83-7889-166-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Urzędu Miejskiego
- Oława, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 444 .
- Olawa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 404 .